رنج را آشفته در لبخند پنهان میکنم
تا دلش غمگین نگردد هر کسی با من نشست...
غم راه آمدنش را خوب بلد است ! باید راه آمدن با او را یاد بگیرم !!
یا اینکه راه دیگری رار در پیش بگیرم... راهی به سوی امید و تلاش...
به سلام ها دل نمیبندم ، از خداحافظی ها غمگین نمیشوم
دیگر عادت کرده ام به تکرار یکنواخت دوری و دوستی خورشید و ماه ...
نظرات شما عزیزان:
|